Chciałbym ujrzeć Halika a ujrzałem Sowę.
Tag: religia
Dziennik pisany w maju (odc. 3)
Czemu tu nie jeżdżą pociągi?
Już nie ma pociągów. Już nie ma fabryki. Jak tu.
Dziennik. Niezauważone święta
Przy stole wciąż o śmierci, choć to zmartwychwstanie.
Dziennik. Boże Narodzenie
– Do domku na-sze-go – Dziecko za to ma dość świąt.
Dziennik. Trzeci tydzień Adwentu
Ostatnią rzecz, o jaką bym cię posądzał, jest miłość – pierwsze zdania powieści zawsze przychodzą z trudem.
Leonard Cohen, Księga Miłosierdzia, Rebis 2017
Noc ciemna ogarniająca człowieka odłączonego od milczącego Boga.
Dziennik. Drugi tydzień Adwentu
Piszesz dziennik, to powinno wystarczyć. Twój miniaturowy sprzeciw dla dwudziestu osób. Twoje komunikaty, twoja opozycja.
Dziennik Wszystkich Świętych
Muszą zasiadać w chwale, owi święci z Lascaux i Altamiry.
Dziennik pisany w październiku (odc. 2)
Przyjechaliśmy nocnym pociągiem razem z A., dawno to było, jeszcze sporo budynków, drzewa przy bramie z Leninem, i pomiędzy tymi budynkami miał być koncert Żanamiszelażara, tamże balet żurawi. Wzdłuż ulicy do stoczni stali jej byli pracownicy, usiłując sprzedać spóźnialskim wręczane im za darmo bilety.
Anselm Grün, Tomáš Halík, Bóg zagubiony, WAM 2017
Szukałem ilustracji o Bogu zagubionym i trafiłem na ten obraz. Nie ma go, wyszedł, zostawiając światło i ślad.
Biedni Polacy zrywają kwiaty i patrzą na płonący wieżowiec
Czwartek. Dezodorant, biała koszula, trzeba się zbierać na procesję, wyznawać wiarę w puste gesty.
Dziennik. Zapiski z końca maja
„Niewypowiadalne pożądanie” uobecnia się w dziennikach zazwyczaj w trybie nostalgii i komemorytatywnej ewokacji, cofając teraźniejsze wypadki w przeszłość.
Jarosław Mikołajewski, Terremoto, Dowody na Istnienie 2017
Jesteśmy dziećmi Antygony, czy nie?
Giorgio Agamben, Piłat i Jezus, Znak 2017
Może to nauczka dla wszystkich, którzy każą mu mówić za dużo.
Dziennik. Wszystko się zmieniło
– Po co ratować owieczkę z połamanymi wszystkimi nóżkami? – komentowałem A. fragment jakiegoś kazania z wieczornego czuwania.
– Po co Calineczka ratowała jaskółkę? – odpowiedziała pytaniem A.
Dziennik. Z niewysłuchanych rekolekcji
Że się nie jest, kim się mogło być, że się jest tym, a nie innym, że to, co dawne minęło – przestań o to się troszczyć.
Dziennik. Mormonizm jako metafora
Raz w tygodniu rozmawia z Bogiem, który pomaga mu na budowie.
Jon Krakauer, Pod sztandarem nieba, Czarne 2016
Obsesja na punkcie seksu i rozmnażania jest niezwykle miła wielu polskim katolikom.
Scott Carney, Śmierć na Diamentowej Górze, Czarne 2016
Trzy książki, które czytam po kolei, są z jednej amerykańskiej serii i stanowią wariację na temat fides et ratio.
Dennis Covington, Zbawienie na Sand Mountain. Nabożeństwa z wężami w południowych Appalachach, Czarne 2016
Tylko czy to na pewno reportaż?
Joanna Rybowska, Dionizos Agathos Daimon, Wyd. Uniwersytetu Łódzkiego – Homini 2014
Nie wiem dlaczego, ale przyjrzawszy się temu portretowi, od razu zrozumiałem, że to jedno z wcieleń Dionizosa.
Manchester by the Sea
Przypowieść o Lee Chandlerze jest historią o Opatrzności, która, z niewiadomych dla bohaterów przyczyn, nie czuwała nad nimi.
Dziennik, który okazał się przypisem do „Starożytnych kultów misteryjnych”
Opatrzność zdecydowała się dofinansować koledze fotowoltaikę.
Walter Burkert, Starożytne kulty misteryjne, Homini 2014
Zapomnijcie o wszelkich misteriach, to nie pomaga.
Jedyny tekst polityczny jaki skończyłem od początku roku
Choroba na wielkość jest zakaźna, ma słabe rokowania i praktycznie nie ma lekarstw.
