– Co to jest honor? – zadaje mi pytanie Dziecko. – To takie niedobre coś, o co ludzie toczą wojny – odpowiadam

czysta forma, czysta sztuka, która nie potrafi poruszyć

Nie ma bowiem zła absolutnego, zła jako takiego, jest jedynie niesprawiedliwość społeczna, która ofiary popycha do okrucieństwa.

Tamta sierpniowa – najcieplejsza w całym lecie sześćdziesiątego dziewiątego – noc mogłaby wyglądać tak jak chce Tarantino.

Być może najbliżej przekroczenia granicy jest korepetytor w tej ckliwej chwili, w której wymienia pierwsze urocze pocałunki z licealistką z betonowego domu. To tylko piękna iluzja, że mogą kiedyś być razem. 

oglądaliśmy „Yesterday” z powodu nieporozumienia

Czego można spodziewać się od scenariusza, w którym sześcioro studentów trafia do ukrytej w leśnych ostępach wioski, zamieszkałej przez społeczność kultywującą własne rytuały?

Cokolwiek pomiędzy ludźmi kończy się – znaczy: nigdy nie zaczęło się. Gdyby prawdziwie się zaczęło – nie skończyłoby się. Skończyło się, bo nie zaczęło się. Cokolwiek prawdziwie się zaczyna – nigdy się nie kończy. (E.S.)

trochę Kafka, trochę Ibsen