Ćwierć wieku później przyglądam się tej liście z coraz większym smutkiem i coraz mniejszą nadzieją.
Kategoria: TEKSTY
Nawy upadłego kościoła
Zaraz zacznie się festiwal Zaszczuli świątobliwego kapłana. Nie liczą się przecież czyjeś zmarnowane życia, liczą się święte kapłańskie ręce. Model zachowań zresztą znamy z reakcji na poprzednie filmy.
Życiński. Dziesięć lat później
Wydarzyło się to w czasach, w których wierzyłem w Kościół.
Teologia ciała w praktyce
szczególną – obsesyjną – uwagę Kościół, w którym rządzą bezżenni mężczyźni, przywiązuje do ciała kobiet
Pokusa
A kto nie ma pokus?
Tomasz Ponikło, Tischner. Nadzieja na miarę próby. Ostatnie słowa
Nie byłoby tego wybuchu, tych okrzyków pod kurią, gdyby w latach dziewięćdziesiątych kościół myślał bardziej po tischnerowsku, a mniej po rydzykowemu.
Wszyscy jesteśmy Delawarczykami
Jedno jest pewne, nigdy do tej pory, tak blisko nie byliśmy Russia Today, a tak daleko od CNN.
Przesilenie
Więc całe państwo trzęsło się z powodu tego człowieka? Kim byli ci, którzy kłaniali mu się w pas?
Zgorszenie
Nie było zgorszenia przez lata pychy, chciwości, nieczystości, zazdrości, nieumiarkowania, gniewu, lenistwa. Zgorszenie jest wtedy, kiedy słychać wypier…ać!
O cierpieniach dousznych wrażliwych Polaków
nadeszła fala masowych omdleń u osób, które usłyszały słowo na jot albo na wu
Nad „Zatrutym źródłem”
To Kościół, który ciska kamienie. W jego słowniku nie ma pokory ani miłosierdzia.
Pilch
Tym się różnił od innych pisarzy, że nie pojawiał się u mnie w kategorii „księgarnia”, tylko w dziale „dziennik”, ba nawet przewijał się we wpisach pod tytułem „sennik”.
Wiatr wschodni
Lej, który powstanie zamiast tego kraju, nadal będzie nazywany Polską. Zagraniczne delegacje stojąc na specjalnym podeście będą wrzucać kwiaty. Może ktoś z naszego losu wyciągnie morał, bo my już nie.
Zachować się jak trzeba
Spośród zniszczeń, których dokonały te czteroletnie narkatolickie rządy, to jest największe: zaszlachtowanie publicznej moralności, już i tak wątłej, etyki, na której starano się budować społeczeństwo.
Obrona Tischnera
To, że przed kimś trzeba bronić Tischnera w świecie Jędraszewskich i Rydzyków, to jakiś ponury żart Opatrzności.
Tylko nie mów nikomu
Ale nam się wydarzyło – zacytuję tutaj jedynego papieża, którego w Polsce wypada cytować. Kopniak od Ducha Świętego przyszedł przez jutuba.
Pomniki
„Argument z papieża” działał: ucinał dyskusje o relacjach państwo-Kościół, o kościelnej hipokryzji
Podsumowanie 2018. Sztuka
Muzea zastąpiły nam kina, stając się tematami rozmów, pretekstami do spotkań z przyjaciółmi.
Jesień
Nadchodzi jesień Kościoła.
Chińska anegdotka
Zapełnianie więzień opozycją, nawet jeśli jest to uzasadnione, to jest bardzo niebezpieczne politycznie. Zrobią z siebie ofiary prześladowań.
15 sierpnia 2028 roku
– Chu. z traktatami! – darł się spiker państwowej telewizji transmitującej na wszystkich kanałach doroczną ceremonię.
Biedni Polacy zrywają kwiaty i patrzą na płonący wieżowiec
Czwartek. Dezodorant, biała koszula, trzeba się zbierać na procesję, wyznawać wiarę w puste gesty.
Na koniec maja
W tych latach umarł w Polsce Bóg.
Czas drwali
To taka przyjemność dla Polaka: zniszczyć stare drzewo.
Jedyny tekst polityczny jaki skończyłem od początku roku
Choroba na wielkość jest zakaźna, ma słabe rokowania i praktycznie nie ma lekarstw.
O przemocy
(Scena walki, malowidło z grobowca lukańskiego, Narodowe Muzeum Archeologiczne w Paestum)
Leni Riefenstahl na festiwalu w Gdyni
Zgubne skutki nieczytania Rilkego.
Wróżenie z pisania
Wygrana przegranych. Karnawał głupców. Kraina do góry nogami.
O tym, do czego może posłużyć Franciszek i jak można go pominąć
Strategie dezawuowania Franciszka
Franciszek, dzień piąty
Zacheusz był przecież TW, może nawet więcej, był jawnym zdrajcą
Franciszek, dzień czwarty
Nasz papież okazuje się być balastem dla polskiego Kościoła, który wpłynął na mieliznę
Franciszek, dzień trzeci
Nie da się nie zadawać pytań, chyba że religię traktujemy jedynie jako pewien bezmyślny sposób znieczulenia
Franciszek, dzień drugi
Ten sam Kościół, te same miejsca, ten sam szczyt Jasnej Góry, a z Franciszkiem zupełnie inny.
Franciszek, dzień pierwszy
Spodziewali się słodkich kołysanek i kremówek, żeby z Franciszka uczynić kolejną maskotkę
O świętych, cesarzu i radzie ministrów
Wzywanie nadaremno
O nocy ciemnej nad Bosforem
Nad Bosforem zapadła ciemna erdoganowska noc.
O heroizmie, nudzie i Radiu Tysiąca Wzgórz
Nuda czasów długiego pokoju, kiedy zwyczajność uwiera jak o numer za małe buty
Książę topielec i inni bohaterowie narodowi
Nikt dziś na serio nie czci księcia Józefa. Bohaterowie też podlegają modom. To pewne pocieszenie i dla tych w sercu, i dla tych na marginesie historii.
O wyzywaniu
jakbyśmy to my mieli monopol na określanie innych robactwem
Światowa teoria wszystkiego w praktyce
Przydałby się w dzisiejszy ranek wpis histeryczny: o końcu Europy, jaką znamy.
Światowa teoria wszystkiego
Czy Erdogan, vote out, Trump, pobicie Algierki w Łodzi, zabójstwo Jo Cox, przegrana o włos Hofera, demonstracje z okazji miesięcznic, Pegida, Złoty Świt nie mają w tej zemście wspólnego mianownika?
W obronie Dedala
Jak przykro, chociaż patetycznie, spada się z obłoków!
Filozofa z etnografem rozmowa o ludzie
Kto ma posłuch ludu, ten utrzyma władzę, nie wiadomo jedynie jaką cenę zapłaci i jakie zbiorowe instynkty obudzi.
Pochwała Europy
potrzebny był Argentyńczyk, żeby przedstawić Europę jako marzenie
Pochwała historii krytycznej
W ten przedziwny sposób chuligani stają się prawdziwymi patriotami a bojówkarze tatuujący sobie inicjały Adolfa Hitlera – wzorcowymi Polakami
O sytuacji bieżącej (3)
Istnieją więc równolegle dwa Kościoły: tamten z Partią i ten tutaj ze Zmartwychwstałym.
Sztuka podróżowania według Tove Jansson
Wiosną trzydziestego dziewiątego Tove z premedytacją Reiseführery nazywa po prostu führerami.
Wyspy. Ostrów Tumski / Lesbos
Nie mamy czego świętować, myślę, porównując Ostrów Tumski i Lesbos. Po tysiącu i pięćdziesięciu latach nadal nie rozumiemy, o co chodziło temu Bogoczłowiekowi z Nazaret.
Amoris laetitia, pierwsze wrażenia
mamy przed sobą tekst rewolucyjny, zwłaszcza z perspektywy nadwiślańskiej, gdzie biskupi powielają w swej miłości do władzy, drogę, na której kiedyś zagubił się Kościół argentyński.
O trudnościach z myciem nóg
Mielizna Michalika – czy nie przyjemnie byłoby uczcić, w tysiąc pięćdziesiątą rocznicę, arcypasterza jakimś fragmentem Bałtyku?
