Dziennik wrześniowy trzeci – październikowy pierwszy

Chciałem być dobrym Niemcem, ale jestem jak inni

Dziennik wrześniowy drugi

Wszystkie Wielkie Polski kończą tak samo: na mostach, po których spieprzają czarne limuzyny smutnych członków.

Babylon Berlin (sezony 1-3)

Za konserwatywną rewolucję! – toast wzniesiony przez pułkownika Wendta przywodzi na myśl od razu te perły intelektualnej publicystyki sprzed jakichś piętnastu laty, kiedy prawicowi intelektualiści prześcigali się w wizjach konserwatywnej IV Rzeczypospolitej

Dziennik [nienazwany trzeci]

Wystarczyły trzy niezdalne dni i powtarzam teraz: nie znoszę ludzi.

Dziennik. Naleśniki, lazania, rosół

Całe życie pracowałem za szybko

Dziennik. Od zimy do wiosny

Trzask łamanych gałązek, zdziwienie, odbicie popołudniowego słońca. Nic uchwytnego, co by było.

Dziennik [nienazwany]

Bogowie się zmieniają, przychodzą, odchodzą. Jeden tylko kieszonkowy Dionizos taki sam, proponuje tu i teraz i napić się wina.

Kroniki zarazy jesiennej (23)

Moja syntaktyczna nędza

Kroniki zarazy jesiennej (8)

Język, który odlepił się od rzeczywistości, staje się parodią samego siebie.

Kroniki zarazy jesiennej (7)

Zobacz jakie ładne faworki. Ale one nie za szkłem. Zobacz jak zarazki skaczą po nich. To poprosimy coś zza szkła.

Dziennik. Tom II

Maciejka pachnie późno. Nie wytrwałem w postanowieniu nie pisać. Lipiec coraz krótszy. Drobne radości w mgnieniu oka

Dziennik. Niby po zarazie

I byliby z głodu pomarli, gdyby wieczorem nie zapukała sąsiadka i nie przyniosła łubianki czereśni.

Kroniki zarazy (38)

Nareszcie można stąd uciec, byle ktoś nas wpuścił.

Dziennik. Gmatwaniny

Czy jesteś szczęśliwy? – to w ogóle nie jest pytanie.

Dziennik. Dużo brzydkich słów

wszystko, co piękne kiedyś się kończy, grzeczność na co dzień – też

Dziennik. Zmiana czasu na zimowy

Pewnej październikowej niedzieli autor wstał o godzinie dodatkowej, kiedy słońce prosto w oczy i pojechał do lidla. Ach, te małe przyjemności. Nie musiał szukać drobnych, bo tam, gdzie zaparkował akurat ktoś porzucił wózek. A czekolady, czekolady moi drodzy, mają tam dwa razy większe niż zwykle.

Dziennik. Mitomani

– Jesteśmy stworzeni do wielkości – zaczął uznany profesor historii.

Marcin Napiórkowski, Turbopatriotyzm, Czarne 2019

„Uważam, że orzeł z czekolady jest lepszy niż orzeł ze styropianu czy z żelbetonu. Dlaczego nie przeszkadza orzeł wydłubany w gipsie, a przeszkadza z czekolady?” (Bronisław Komorowski)

Dziennik. Zapiski z katastroficznego czerwca

dźwięk wiatraka w urzędowym pokoju

Dziennik pisany w marcu (odc. 1)

W zeszłym miesiącu wypisałem sobie:

śnieżyce w Kefalonii,
powódź na Krecie,
morze wlewające się do Marzamemi,
deszcz ryb na Malcie,
upały w Anglii.

Dziennik pisany w lutym (odc. 2)

Zacznij żyć własnym życiem – napomina mnie ciągle A., choć chyba wie, że to nie starcza.

Dziennik. Opisy pogody przestają wystarczać

Opisy pogody przestają wystarczać – to jak chwyta mróz, a potem nadpływa odwilż, przemoczone buty: to zupełnie przyziemne.

Dziennik pisany w listopadzie (odc. 4)

O pustych oczach z portretów Modiglianiego przypomina mi w muzeum M. Odtąd przez cały tydzień czuję jak mnie śledzą.

Dziennik pisany we wrześniu (odc. 3)

Sześćdziesiąt dwa lata później okazuje się, że pewien Belg (nie ma Belgów) odmalował nastrój wieczora w Warszawie, tylko Księżyc starszy o kilka dni.

Dziennik pisany w sierpniu (odc. 2)

(Leonard Cohen, dedykacja w książce For Marianne / all my love / Leonard / Montreal / April 1966)

Dziennik pisany w maju (odc. 1)

Zamiast opisywać dni, postanowiłem rysować mapy.

Konfucjusz, Lun Yu. Rozmowy, Aletheia 2017

Czy kiedy głupiec komentuje mędrca, może to być mądre?

Dziennik pisany w sierpniu (odc. 4)

(Edward Hopper, rysunek dziewięcioletniego Edwarda na świadectwie z trzeciej klasy, 23.10.1891)

Dziennik pisany w lipcu

Odcięli mnie od codzienności: i tak nie chciałem wracać.

Dziennik. Niechęć do pisania, melancholia, notatki

A co jeśli skończymy jak pan Franek, co wyjada kanapki na bankietach i ma wizytówkę emerytowany urzędnik?

Dziennik. Przemowa byłego mistrza ortografii

Dni dyktand przypominały mały sąd ostateczny.

Dziennik. Śliscy, partyjni i podnieceni

Każdy znaczek to może być jeden wyborca, pan wie, ile znaczków naklejamy na ślinę?

Dziennik. O ciekawości

Niezaspokojona ciekawość ciał obcych.

Dziennik. Komisja

Ten z lewej: młody, dorodny, pewny swego, stanął i zawołał po trzykroć: partia, partia, partia.

Dziennik. Opowiastki z początku kwietnia

– Nie wypada płakać – powiedziała nad wyraz poważna pięciolatka w poczekalni, spoglądając z wyrzutem na Dziecko.

Dziennik. Co pan robi?

A państwo, właściwie co państwo tutaj robią?

Dziennik. Mormonizm jako metafora

Raz w tygodniu rozmawia z Bogiem, który pomaga mu na budowie.

Dziennik. Urzędnik, taki co pisze, obserwuje urzędników, takich co przyjmują wnioski

Śniło mi się, że miałam alergię na orzechy, najadłam się i umarłam.

Dziennik. Notatki ze środka marca

Prawdopodobnie nie było tego dnia.

Dziennik. Pieniek

Przypominał zgrzybiały pieniek.

Dziennik. Na śniegu

Bardzo ważne, żeby w porę komuś się zwierzyć, opowiedzieć, gdzie żyłeś, o czym myślałeś, co się w twoim życiu działo, kogo straciłeś, kogo poznałeś. Jeśli to ci się nie uda, wszystko pójdzie na marne.