Ewa Winnicka, Greenpoint. Kroniki Małej Polski

nie byłem przygotowany na takie stężenie Polski

Dziennik. Nic nie piszę

Przywróć mi dżem truskawkowy, prosiłem niepolskiego Pana Boga. Chęć, zachwyt oddaj. A On nic, ni w ząb po polsku.

Paweł Piotr Reszka, Białe płatki, złoty środek. Historie rodzinne

Nasza własna wina, czasem kosztująca kilogram cukru, czasem kołdrę z pierzem.

Dziennik. Piąta podróż do Portugalii (3)

Mam nadzieję, że nie będziesz mnie potrzebował – mówi zielona torebka wymiotka. Ale to samolot powrotny, on leci do Polski.

Dziennik. Piąta podróż do Portugalii (2)

Jakieś dzieci biegały pod wydmą. Były dalekie, jak ze starego filmu.

Dziennik. Piąta podróż do Portugalii (1)

Nasz dom na stoku góry jest naszą twierdzą. Z oddali – przy śniadaniu – obserwujemy zapowietrzone miasta południowego wybrzeża.

Agustin Ferrer Casas, Mies. Skomplikowane życie architekta minimalisty

Zapominam o biografii, zapominam o doskonałej architekturze, myślę o marszowym kroku, o tym, że przyszłość może jest ich.

Radosław Jurczak, Zakłady holenderskie

Ten sam głos, który cię zachwycił za pierwszym razem, kiedy – wpół rozumiejąc – odczytałeś „Marinę” starego konserwatysty Eliota.

Marek Szymaniak, Zapaść. Reportaże z mniejszych miast

Zagłębia duchologii i sanktuaria betonozy

Tomasz Orchowski, Wyspa trzech ojczyzn

Najpierw Wielkie Idee, a potem broń.

751

751 nieoznaczonych dziecięcych mogił versus pomnik papieża (tego jedynego papieża, wiecie) oblany czerwoną farbą,
weź wybieraj cywilizacja życia versus cywilizacja śmierci,
tylko która, ku..a, jest która, bo trudno się połapać

Dziennik. Poeci i inne stworzenia

Z tego co mówią poeci powstaje czysta poezja (ekstrakt)

Dziennik. W upale

Może będzie tak pewnego dnia, że nie będzie.

Carl Rollyson, Ostatnie dni Sylvii Plath. Biografia

ciężka praca biografa – porządkowanie poszczególnych faktów, by odkryć wzór czyjegoś życia – została pominięta

Dziennik. Kłamstwo

Po przedawkowaniu Polski

Danuta Gwizdalanka, Uwodziciel. Rzecz o Karolu Szymanowskim

Oh yes I’m the great pretender

Hiroko Oyamada, Ogród

„Ogród” jest prozą wilgotną

Dziennik. Wilanowska, Mirowska i inne

znam swoje miejsce

Dziennik [nienazwany czwarty]

Należy przygotować się na rozczarowanie

Dziennik. Początek czerwca

Tak się zaczęło lato

Dziennik. Opisy przyrody

Jazda walkirii nad torfowiskiem

Dziennik. Bądź Dzielna

Ulicę zamykała wieża Augustyna

Zofia Turowska, Gustaw. Opowieść o Holoubku

To po prostu piękny album fotosów Holoubka, taki, o który czterdzieści lat temu zabijano by się w księgarniach, uzupełniony notą biograficzną i cytatami o nim

Lidia Yuknavitch, Krawędź

Bohaterkami „Krawędzi” nie są kobiety, ale ich ciała

Sceny z życia mocarstwa. Projekt książeczki dla dzieci

mocarstwo wspiera wszelkie opozycje

Grażyna Plebanek, Bruksela. Zwierzęcość w mieście

Louisa, Louisa

Dziennik. Maski opadają

Zdjęliśmy maski. Pod spodem, okazało się, była Polska. Miała twarz ministra edukacji, szybko nasunęliśmy z powrotem maski.

Piotr Augustyniak, Jezus Niechrystus

Kościół zaczyna być – nie tylko w moich oczach – świadectwem niepowodzenia misji Jezusa.

Jakiś dziennik

Światło zwiało mnie

Dziennik. Nie pisz

Książki leżą. Wszystko leży. Ja też.

Zyta Oryszyn, Najada

Tytułowa Najada to w swojej istocie figura męskiego strachu przed silną i niezależną kobiecością

Yoko Ogawa, Grobowa cisza, żałobny zgiełk

Pod spodem

Kroniki zarazy drugiego roku (6)

Estetyka cudzego cierpienia

Dziennik. Orientalizm

Nizina polskości

Dziennik. Poczucie

sarnie ścieżki biegną przez runo

Dziennik. Zabiegi

Lekarz wyszedł zapalić

Dorota Kotas, Cukry

Wszyscy o „Cukrach” piszą, że są rewelacyjne a one rzeczywiście są rewelacyjne.

Marie Aubert, Zabierz mnie do domu

Serię małych katastrof nazywamy życiem.

Marie Aubert, Dorośli

Łatwiej czytać jest „Dorosłych” mężczyznom

Dziennik. Środek niczego

Ile razy wyobrażałem sobie, że siadam i zapisuję ostatnie dni, prowadzę dziennik i kiedy już odsuwałem sobie krzesło przed komputerem, już planowałem pierwsze zdanie, opadała na mnie niechęć tak silna, tak dojmująca, że zaraz wracałem do robienia czegoś zupełnie innego, równie nieważnego jak pisanie dziennika

Babylon Berlin (sezony 1-3)

Za konserwatywną rewolucję! – toast wzniesiony przez pułkownika Wendta przywodzi na myśl od razu te perły intelektualnej publicystyki sprzed jakichś piętnastu laty, kiedy prawicowi intelektualiści prześcigali się w wizjach konserwatywnej IV Rzeczypospolitej