Aleksandra Łojek, Belfast. 99 ścian pokoju

Cicha dyktatura kółek historycznych. Dyktatura historii, której nie da się zagrzebać.

Elżbieta Łapczyńska, Bestiariusz nowohucki

„Bestiariusz nowohucki” to ostateczne pokonanie Miasta-Masy-Maszyny.

Łukasz Kozak, Upiór. Historia naturalna

Jeśli książki można sobie wyobrazić jako matematyczne zbiory to „Upiór. Historia naturalna” jest częścią wspólną „Ludowej historii Polski” Leszczyńskiego oraz „Narodzin czyśćca” Le Goffa.

Jacques Le Goff, Narodziny czyśćca

Spośród prawd wiary w polskiej pobożności ludowej ta o czyśćcu znajduje się na samym szczycie hierarchii

Walter Benjamin, Podróże wyobraźni

Nigdy nie umiałem nazwać swojego ulubionego gatunku

Ayfer Tunç, Historie z ojczyzny

„Niby zachodni, a w rzeczywistości konserwatywni. Niby miastowi, a w rzeczywistości małomiasteczkowi. A właściwie ani zachodni, ani konserwatywni, ani miastowi, ani małomiasteczkowi”

Leonardo Sciascia, Rada egipska

Vella, świadomy mechanizmów pamięci, wie, że można nią kupczyć i zmieniać na zawołanie

Pavol Rankov, Legenda o języku

Cytat z pieśni Kryla o kacie pojawia się gdzieś w połowie książki, ale potem już nie chce cię opuścić aż do ostatniej strony, aż do ostatniej literki.

Avril, Seaside

Avril rysuje świat pozbawiony nas

Adam Leszczyński, Ludowa historia Polski

O tym, co Polakom udało się zapomnieć, i kto sprawiał, że zapomnieli, jest właśnie książka Leszczyńskiego.

Jean-Claude Götting, Instants Volés

Fränzi porwana do Troi

Anna i Jarosław Iwaszkiewiczowie, Jerzy Lisowski, Listy 1947-1979

Czuły adresat i zachwyt – bez niego nie istniejesz

Remigiusz Grzela, Z kim tak ci będzie źle jak ze mną? Historia Kaliny Jędrusik i Stanisława Dygata

Czy kusił mnie nieco przykurzony pisarz, książę Warszawy? Czy może ikona seksapilu sprzed pięćdziesięciu laty?

Podsumowanie 2020. Księgarnia

W podstawówce kazali nam prowadzić „dzienniki lektury”. Tak do nich przywykłem, że po trzydziestu latach z okładem nie mogę przestać.

Dorota Kotas, Pustostany

chcieć zobaczyć świat wyobrażony na żywo

Agnieszka Jelonek, Koniec świata, umyj okna

Koniec świata – rzekłbym – jest trendy

Etgar Keret, Usterka na skraju galaktyki

Końcowe opowiadania nadal są smutniejsze

Michael Chabon, Związek Żydowskich Policjantów

„Cuda niczego nie dowodzą, proszę pana, chyba że ludziom, których wiarę można kupić za bezcen”

Tomasz Ponikło, Tischner. Nadzieja na miarę próby. Ostatnie słowa

Nie byłoby tego wybuchu, tych okrzyków pod kurią, gdyby w latach dziewięćdziesiątych kościół myślał bardziej po tischnerowsku, a mniej po rydzykowemu.

Katarzyna Karpowicz, Srebrzysta/ Mirosław Barwik, Księga Wychodzenia za dnia. Tajemnice egipskiej „Księgi Umarłych”

błękitne światło ach skupia w sobie całą nadzieję powrotu

Paweł Huelle, Talita

O dotykaniu zdarzeń

Aleksander Landau, Ważni ludzie, ważne sprawy. Listy do Jarosława Iwaszkiewicza

Jedyne, w co trafnie zainwestował, to w tę przyjaźń.

Jorge Luis Borges, Alef

„Alef” jest encyklopedią sposobów maskowania się.

Jorge Luis Borges, Fikcje

Sztuka bowiem istnieje, jeśli dotyka. Podobnie literatura musi dotknąć czytającego.

Łukasz Mieszkowski, Największa. Pandemia hiszpanki u progu niepodległej Polski

Jak pachniało „Wesele” Wyspiańskiego i „Lalka” Prusa?

Krzysztof Bielawski, Zagłada cmentarzy żydowskich

minister Czarnek oznaczyłby ją pieczątką pedagogika wstydu i przeznaczył na stos książek do spalenia, o którym – jestem pewien – fantazjuje.

Geoffrey Parker, Globalny kryzys. Wojna, zmiany klimatyczne i katastrofa w XVII wieku

„Żyjemy jak zwierzęta, żywimy się korą i trawą. Nikt nie przypuszczał, że coś takiego mogłoby nas spotkać. Ludzie mówią, że Boga nie ma”

Ewa Winnicka, Dionisos Sturis, Władcy strachu

Jersey Way, w swej istocie mechanizm systemowego wypierania rzeczy niewygodnych i ukrywania sprawców

Jeff Guinn, Co się stało w Jonestown?

Zbiorowe samobójstwo w Jonestown należy do tej samej kategorii odległych historii, co zbrodnia Mansona

Wojciech Górecki, Bartosz Józefiak, Łódź. Miasto po przejściach

Mam trzy lata, boję się Łodzi

Kasper Bajon, Fuerte

„Atlas wysp odległych” Judith Schalansky daje do wyboru całą masę mniejszych lub większych, bardziej przyjaznych, wysp.

Ziemowit Szczerek, Cham z kulą w głowie

Tymczasem około trzech tysięcy kilometrów od Warszawy nie ma Polski i nikt tego braku specjalnie nie odczuwa.

Arto Paasilinna, Rok zająca

…nawet nie dostrzegali, jak bardzo są beznadziejni.

Raymond Queneau, Zazi w metrze

Zazi nam ucieka

Izabela Kosmala/Świerczyńska, Projekt rozwód

„Projekt rozwód” przeczołguje. Zarówno czytelnika, jak i autorkę

Krystian Nowak, Kebabistan. Rzecz o polskim daniu narodowym

Najpierw jest stacja centralna, ta ohydna jeszcze sprzed czasów remontu, ta co kapała i cała była w starym tłuszczu

Alice Lugen, Tragedia na Przełęczy Diatłowa. Historia bez końca

Coś niesamowitego mnie ominęło: mam tylko jedną książkę a internet huczy, bębni i szaleje

Michał Jędryka, Ołowiane dzieci

Jedno nie zmienia się przez lata: władza nie lubi testów

Maria Iwaszkiewicz, Portrety

Nie wiem czy kiedykolwiek użyłem określenia uroczy, jeśli chodzi o jakąś książkę

Patti Smith, Rok małpy

Kluczem do „Roku małpy” jest Alicja, która trafiła do Krainy Czarów.

Jerzy Pilch, Trzeci dziennik

Inne są dzienniki tych, co umarli od dzienników tych żywych. Tamte są już książkami zamkniętymi bez szczęśliwego zakończenia, w tych drugich jest jeszcze nadzieja, że akurat wydarzy się coś, co autorowi przysporzy nieśmiertelności. Dlaczego właściwie jemu?

Miljenko Jergović, Sarajewskie Marlboro

„W świecie, takim, jaki jest, istnieje jedna podstawowa zasada, ta, którą Zuko Džumhur wypowiedział z myślą o Bośni, a która sprowadza się do tego, że zawsze musisz mieć dwie spakowane torby. Musi się w nich zmieścić cały twój majątek i wszystkie wspomnienia.”

Grzegorz Gauden, Lwów – kres iluzji. Opowieść o pogromie listopadowym 1918

Co zostanie z rozważań Dmowskiego, Wasiutyńskiego, Kolbego, z odezw oeneru, jeśli nie ma Żydów. Nędzne popłuczyny, by nie rzec pomyje. O czym tu rozmawiać?

Łukasz Najder, Moja osoba. Eseje i przygody

Jest więc dla mnie Najder miejscowym arbiter elegantiarum, bardziej nawet niż Telimena z egzaminu dla ósmoklasistów

Jan Grabowski, Na posterunku

Kiedy kilka lat temu władze po raz pierwszy rozpętały nagonkę na uchodźców, raz na zawsze wyleczyłem się z myślenia o wielkim wojennym ratowaniu przez Polaków.