Za konserwatywną rewolucję! – toast wzniesiony przez pułkownika Wendta przywodzi na myśl od razu te perły intelektualnej publicystyki sprzed jakichś piętnastu laty, kiedy prawicowi intelektualiści prześcigali się w wizjach konserwatywnej IV Rzeczypospolitej
Cywilizacja życia to te osiemset trzy pogrzeby, cywilizacja śmierci to szczepionki ratujące życie.
Polska dzisiaj to jest wielka stadnina koni w Janowie
Niby jedziemy, niby zostaliśmy. Do rozstrzygnięcia pozostaje, czy umyć podłogę.
Pierwszy kwietnia: kolejna dawka szczepionki na polskość
Jeśli miałbym opisać coś najbardziej niemoralnego to byłoby to zdjęcie. Jeśli miałbym przedstawić dowód na istnienie diabła – także ono.
postanowiłem napisać raczej Księgę Pocieszenia
Pośmiertny pojedynek wygrywa Jarosław
Może koniec świata jest jak kret?
Wszystko w naszych życiach kruche. Ty krucha, my krusi, nasze miłości, nasze przyjaźnie, nasze kruche domy, nasze kruche dłonie.
Wystarczyły trzy niezdalne dni i powtarzam teraz: nie znoszę ludzi.
Jeśli książki można sobie wyobrazić jako matematyczne zbiory to „Upiór. Historia naturalna” jest częścią wspólną „Ludowej historii Polski” Leszczyńskiego oraz „Narodzin czyśćca” Le Goffa.
Ćwierć wieku później przyglądam się tej liście z coraz większym smutkiem i coraz mniejszą nadzieją.
Zaraz zacznie się festiwal Zaszczuli świątobliwego kapłana. Nie liczą się przecież czyjeś zmarnowane życia, liczą się święte kapłańskie ręce. Model zachowań zresztą znamy z reakcji na poprzednie filmy.
Martwa hala. Jedynie świeci się u Greka i w wołowinie obok. Od mrozu albo od braku dostać można stygmatów. Espresso jest tylko wspomnieniem cappuccino.
„Niby zachodni, a w rzeczywistości konserwatywni. Niby miastowi, a w rzeczywistości małomiasteczkowi. A właściwie ani zachodni, ani konserwatywni, ani miastowi, ani małomiasteczkowi”
Wydarzyło się to w czasach, w których wierzyłem w Kościół.
Bogowie się zmieniają, przychodzą, odchodzą. Jeden tylko kieszonkowy Dionizos taki sam, proponuje tu i teraz i napić się wina.
O tym, co Polakom udało się zapomnieć, i kto sprawiał, że zapomnieli, jest właśnie książka Leszczyńskiego.
szczególną – obsesyjną – uwagę Kościół, w którym rządzą bezżenni mężczyźni, przywiązuje do ciała kobiet
Czyli nie jesteśmy na Wschodzie, my oglądający słońce nad Bemowem, napisałem, zapominając, że na Zachodzie też nas nie ma. Śnieg wie najlepiej, że Nigdzie.
zachęta, aby myślą wniknąć we włókna mięśniowe uda
Niby dziennik przestał być kronikami zarazy, ale przecież wiadomo, że trwa jej drugi rok
U rzeźnika na krzyżu dobry pasterz
A kto nie ma pokus?
Dzień i noc to jedno, taka pora
Moja syntaktyczna nędza
Polska to jest wieczny listopad
Wolałbym już noc polarną od ciągłego zmierzchu,
w który zlewają się jeden za drugim dni późnego listopada.
moja koleżanka niespodziewanie została bohaterką
do końca byli karmieni propagandą i nie wiedzieli
rozszarpywały upadłe już państwo
Wyspa tonie. Rzygać się chce.
Nic lepszego nie mogłem na dzisiejsze święto.
Jedno jest pewne, nigdy do tej pory, tak blisko nie byliśmy Russia Today, a tak daleko od CNN.
Jak pachniało „Wesele” Wyspiańskiego i „Lalka” Prusa?
Osiedle, które mijam, chwali się neonem na trawniku. Napis głosi POZYTYWNY i w tym sezonie jest bardzo ironiczny.
minister Czarnek oznaczyłby ją pieczątką pedagogika wstydu i przeznaczył na stos książek do spalenia, o którym – jestem pewien – fantazjuje.
Bóg, honor, ojczyzna oznacza podbiec do kobiety od tyłu i ją uderzyć
Więc całe państwo trzęsło się z powodu tego człowieka? Kim byli ci, którzy kłaniali mu się w pas?
Nie było zgorszenia przez lata pychy, chciwości, nieczystości, zazdrości, nieumiarkowania, gniewu, lenistwa. Zgorszenie jest wtedy, kiedy słychać wypier…ać!
nadeszła fala masowych omdleń u osób, które usłyszały słowo na jot albo na wu
Dopiero kiedy nie możesz uciec, dostrzegasz czym jest Polska.
Zobacz jakie ładne faworki. Ale one nie za szkłem. Zobacz jak zarazki skaczą po nich. To poprosimy coś zza szkła.
Był to najszybszy i najpełniejszy upadek państwa, jaki widziała wczesnonowożytna Europa
ozdrowiały Trump, pośród spazmów wyznawców, jest jak Faust
To Kościół, który ciska kamienie. W jego słowniku nie ma pokory ani miłosierdzia.
Pablo Picasso macha do mnie
Mozoliłem się przez tydzień
Tymczasem około trzech tysięcy kilometrów od Warszawy nie ma Polski i nikt tego braku specjalnie nie odczuwa.
