Zazi nam ucieka
Tag: książki
Izabela Kosmala/Świerczyńska, Projekt rozwód
„Projekt rozwód” przeczołguje. Zarówno czytelnika, jak i autorkę
Krystian Nowak, Kebabistan. Rzecz o polskim daniu narodowym
Najpierw jest stacja centralna, ta ohydna jeszcze sprzed czasów remontu, ta co kapała i cała była w starym tłuszczu
Alice Lugen, Tragedia na Przełęczy Diatłowa. Historia bez końca
Coś niesamowitego mnie ominęło: mam tylko jedną książkę a internet huczy, bębni i szaleje
Michał Jędryka, Ołowiane dzieci
Jedno nie zmienia się przez lata: władza nie lubi testów
Maria Iwaszkiewicz, Portrety
Nie wiem czy kiedykolwiek użyłem określenia uroczy, jeśli chodzi o jakąś książkę
Patti Smith, Rok małpy
Kluczem do „Roku małpy” jest Alicja, która trafiła do Krainy Czarów.
Jerzy Pilch, Trzeci dziennik
Inne są dzienniki tych, co umarli od dzienników tych żywych. Tamte są już książkami zamkniętymi bez szczęśliwego zakończenia, w tych drugich jest jeszcze nadzieja, że akurat wydarzy się coś, co autorowi przysporzy nieśmiertelności. Dlaczego właściwie jemu?
Miljenko Jergović, Sarajewskie Marlboro
„W świecie, takim, jaki jest, istnieje jedna podstawowa zasada, ta, którą Zuko Džumhur wypowiedział z myślą o Bośni, a która sprowadza się do tego, że zawsze musisz mieć dwie spakowane torby. Musi się w nich zmieścić cały twój majątek i wszystkie wspomnienia.”
Grzegorz Gauden, Lwów – kres iluzji. Opowieść o pogromie listopadowym 1918
Co zostanie z rozważań Dmowskiego, Wasiutyńskiego, Kolbego, z odezw oeneru, jeśli nie ma Żydów. Nędzne popłuczyny, by nie rzec pomyje. O czym tu rozmawiać?
Łukasz Najder, Moja osoba. Eseje i przygody
Jest więc dla mnie Najder miejscowym arbiter elegantiarum, bardziej nawet niż Telimena z egzaminu dla ósmoklasistów
Jan Grabowski, Na posterunku
Kiedy kilka lat temu władze po raz pierwszy rozpętały nagonkę na uchodźców, raz na zawsze wyleczyłem się z myślenia o wielkim wojennym ratowaniu przez Polaków.
Max Blecher, Rozświetlona jama. Dziennik sanatoryjny
Wyobrażam sobie kieszonkowe wydanie do podczytywania, „Dziennik” Maxa Blechera zamiast „Traktatu o prawdziwym nabożeństwie” Ludwika de Montforta.
Mihail Sebastian, Od dwóch tysięcy lat
Jakim sposobem nazwisko Mihaila Sebastiana nic mi nie mówiło?
Radka Denemarková, Wady snu
Literatura – powiedzmy szczerze – przegrywa nie tylko w Czyśćcu, ale również w życiu.
Jaroslav Rudiš, Czeski Raj
Ten kres czasów, czasy ostateczne są jak z piosenki Miłosza: mijają pory roku, a nie widać zmian.
Martin Šmaus, Dziewczynko, roznieć ogieniek
Najmniejsza opowieść jest opowieścią miłosną
Dorota Karaś, Marek Sterlingow, Walentynowicz. Anna szuka raju
Patrzymy na Annę Walentynowicz nie jako na bohaterkę narodową, ale jako na kobietę w świecie zdominowanym przez mężczyzn, w świecie, gdzie kobiety są wykorzystywane i upokarzane a ich rola umniejszana.
Anna Marchewka, Ślady nieobecności. Poszukiwanie Ireny Szelburg
„Biografia obiektywna nie jest możliwa. Możliwe jest tylko zbieranie i zderzanie wersji zdarzeń”
Karolina Prewęcka, Mela Muter. Gorączka życia
Dlaczego przychodzi nam na myśl Boznańska, a zapomnieliśmy Melę Muter? Dlaczego obchodzi nas Józef Brandt, a nie – o niebo lepszy – Mojżesz Kisling?
Małgorzata Sidz, Kocie chrzciny
Finowie – to dla mnie prawdziwa sensacja – upajają się tangiem
Paul Kenyone, Ziemia dyktatorów
walka o wolność nie jest żadną gwarancją tego, że ów walczący w krótkim czasie nie stanie się owej wolności przeciwnikiem
Jakub Beczek, Teraz oto jestem. Edward Stachura we wspomnieniach
Jak wygląda się w oczach innych czterdzieści lat po śmierci: eksperyment z zapamiętywania.
Péter Nádas, Biblia i inne historie
Ale czy nie nauczyliśmy się – w tych dziwnych czasach – że w naszych domach, ba w naszym państwie, duszna atmosfera to nic takiego?
Charlotte Beradt, The Third Reich of Dreams
Co widzisz na obrazku z Polski w kwietniu 2020 roku?
Mario Praz, Wspaniałości Rzymu
– Dlaczego nigdy więcej nie napisałeś książki?
– Szukałem wielkiego piękna, ale go nie znalazłem.
Marek Bieńczyk, Katastrofy i wypadki w czasach romantyków
Kres czasów dodaje nam otuchy
Józef Majewski, Kanony śmierci
„obecność niewidzialnego można wywołać zjawiskiem fizycznym – dźwiękiem muzyki”
Nienke Denekamp, René van Blerk, The Vincent van Gogh Atlas
Trochę jak Czarny Roman, który krążył po Chmielnej i Nowym Świecie, opowiadając o apokalipsie
Alex Kerr, Japonia utracona
„W Izumo, najstarszym chramie sinto, przedmiot kultu przebywał w ukryciu tak długi, aż zapomniano, co to było”.
Grzegorz Piątek, Najlepsze miasto świata
Na pewno jest więc jakiś powód dla którego jednak nie zaorali
Hanna Bieniaszkiewicz, Architektura secesyjna w Lublinie
z książki o architekturze przeziera ta melancholia prowincji-nocy, gdzieś na uboczu wielkiej mapy Imperium
Stephen Ellcock, All Good Things
Dopiero teraz dostrzegam, że obrazy – nawet najpiękniejsze, choć koją doskonale – nie zastąpią ludzi, czułości wobec nich.
Ernst Ludwig Kirchner, The Artist as Photographer
W końcu ów Francuz i Kirchner – zdarzyło się – byli tą samą osobą.
Katalog zabytków sztuki w Polsce, Powiat Radzyński
trudno wyzwolić się spod wzroku żydowskiego starca
Ian Bostridge, Podróż Zimowa Schuberta. Anatomia obsesji
Nie udało im się spojrzeć w obiektyw pierwszych aparatów, nieśmiertelność zapewnić im miał sprawny portrecista.
Rainer Maria Rilke, Listy do Merliny i jej syna Balthusa
Życzę Ci niedzieli, która Cię pokocha
Jarosław Marek Rymkiewicz, Zachód słońca w Milanówku / Koniec lata w zdziczałym ogrodzie
Wszyscy umrzemy, wszyscy umrzemy, ludzie i zwierzęta – chciałbym dopisać – poeta pamięta.
Mirosław Tryczyk, Drzazga. Kłamstwa silniejsze niż śmierć
studiując dziedzictwo myśli narodowej
Sylvia Plath, Dzienniki 1950-1962
intelektualnie żyłem tej zimy jak warzywo
Edward Hopper’s Maine
Epoka, w której żyję, jest moją epoką tęsknoty za morzem.
Julia Boyd, Wakacje w Trzeciej Rzeszy
Złotą jesienią 1927 roku w Heidelbergu Jarosław ulega zachwytowi niemiecką poezją (uwielbia wówczas Stefana George’a), niemieckim średniowieczem (miasto nad Neckarem leży w kotlinie, wyobraźcie sobie ten poetycki krajobraz) oraz – może to jest zresztą kluczowe – niemieckim ciałem.
Robert Musil, Niepokoje wychowanka Törlessa
Przychodził zresztą tam jeden profesor, powstaniec, który w ogóle sugerował zbiorową tomografię, która pozwoliłaby dostrzec odpowiedni przerost płata czołowego.
Hiromi Kawakami, Niedźwiedzi bóg
Rzecz, wydawać by się mogło, przyziemna: zimą nie ma śniegu.
Podsumowanie 2019. Księgarnia
Lepiej wciąż czytać Centkiewicza niż – tfu! – Cenckiewicza.
Adam Robiński, Kiczery
Ciężko mi się lezie przez te góry
Michael Crummey, Twarde światło
Ten tekst jest surowy, ale tak silny, że w ustach czuć smak solonej ryby a zimny wilgotny wiatr bije mnie w twarz.
Karolina Kuszyk, Poniemieckie
rządy ostatnich lat tak pomieszały nam w głowach, że chcemy generalizować, ustalać jasne prawa i reguły historii. Wszyscy Niemcy są winni, wszyscy Polacy – niewinni.
Arne Jysch, Złoty Berlin
Decyduję się na Jeanne Mammen, sąsiadkę Marleny Dietrich z cmentarza w okolicach Korso Południowo-Zachodniego
Jacek Dehnel, Najdziwniejsze
Zrób wszystko, czego nie zrobisz po śmierci – powraca mi jak refren ta fraza z ostatniego w tomie
