Kroniki zarazy jesiennej drugiego roku (5)

Mamy tylko pojedyncze przypadki. Dokładnie pięćset siedemdziesiąt przypadków śmiertelnych. Dzisiaj.

Dziennik. Podpalić

Jak podpali to wszystko, to będę współsprawcą, a nie okażę skruchy

Kroniki zarazy jesiennej drugiego roku (4)

Dręczy nas kolczasta kulka związków chemicznych

Drugi dziennik Ba

Trzeba pozbyć się pamięci o niewinnych infantkach, pierwszych miłości, zapamiętanych obrazów, aby móc dalej, tu i teraz, żyć.

Kroniki zarazy jesiennej drugiego roku (3)

Wojna jest, choć jej nie ma.
Zarazy nie ma, choć jest.

Mapa z Palermo

Gabinetowi podżegacze i propagandyści Telewizji Tysiąca Wzgórz ogłaszają mobilizację. Murem za mundurem, nasze bombowce już lecą na Berlin

Dziennik. Objawy jesieni

Miał pan nietypową anatomię zęba

Dziennik Ba

Wąskie uliczki Ravalu były kolejnym z labiryntów wzorowanych na tym jedynym, zamieszkałym przez pół-człowieka pół-byka

Kroniki zarazy jesiennej drugiego roku (2)

Udawanie, że nic złego się nie dzieje.

Kroniki zarazy jesiennej drugiego roku

Na mapie Grecji najwyższa śmiertelność na świętej górze Athos.

Dziennik z Końca-Polski

Czego miał być w końcu końcem ten Koniec?

Dziennik z miasta na literkę K.

ze mnie żaden kolekcjoner

Dziennik z miasta na literkę B.

Bruksela piętnaście lat później

Dziennik październikowy drugi

ciągle brakuje mi słów

Dziennik wrześniowy trzeci – październikowy pierwszy

Chciałem być dobrym Niemcem, ale jestem jak inni

Dziennik wrześniowy drugi

Wszystkie Wielkie Polski kończą tak samo: na mostach, po których spieprzają czarne limuzyny smutnych członków.

dziennik wrześniowy

W niedzielne popołudnie na Mokotowie odzyskuję interpunkcję.

dziennik sierpniowy trzeci

deutsche bundespost szuka listonoszy. czyta mi w myślach, że mam już dosyć.

dziennik sierpniowy drugi

tymczasowość osób wokół ciebie, ich rozmywanie, zanikanie, dorastanie. tymczasowość ciebie samego.

dziennik sierpniowy

jestem teraz fidem insta. fidy insta nie mają w sobie prozy, parę wybranych obrazków, na żadnym nie ma mnie. jestem teraz fidem insta: przez dwa miesiące byłem poetą, ale słowa, cóż mogą książę.

Dziennik. Nasze ery

era Nero dobiegła końca

Dziennik. Dom w sierpniu

Budzimy się wcześnie i rozdrapujemy stopy.

Dziennik. Nic nie piszę

Przywróć mi dżem truskawkowy, prosiłem niepolskiego Pana Boga. Chęć, zachwyt oddaj. A On nic, ni w ząb po polsku.

Dziennik. Piąta podróż do Portugalii (3)

Mam nadzieję, że nie będziesz mnie potrzebował – mówi zielona torebka wymiotka. Ale to samolot powrotny, on leci do Polski.

Dziennik. Piąta podróż do Portugalii (2)

Jakieś dzieci biegały pod wydmą. Były dalekie, jak ze starego filmu.

Dziennik. Piąta podróż do Portugalii (1)

Nasz dom na stoku góry jest naszą twierdzą. Z oddali – przy śniadaniu – obserwujemy zapowietrzone miasta południowego wybrzeża.

Dziennik. Poeci i inne stworzenia

Z tego co mówią poeci powstaje czysta poezja (ekstrakt)

Dziennik. W upale

Może będzie tak pewnego dnia, że nie będzie.

Dziennik. Kłamstwo

Po przedawkowaniu Polski

Dziennik. Wilanowska, Mirowska i inne

znam swoje miejsce

Dziennik [nienazwany czwarty]

Należy przygotować się na rozczarowanie

Dziennik. Początek czerwca

Tak się zaczęło lato

Dziennik. Opisy przyrody

Jazda walkirii nad torfowiskiem

Dziennik. Bądź Dzielna

Ulicę zamykała wieża Augustyna

Dziennik. Maski opadają

Zdjęliśmy maski. Pod spodem, okazało się, była Polska. Miała twarz ministra edukacji, szybko nasunęliśmy z powrotem maski.

Jakiś dziennik

Światło zwiało mnie

Dziennik. Nie pisz

Książki leżą. Wszystko leży. Ja też.

Dziennik. Orientalizm

Nizina polskości

Dziennik. Poczucie

sarnie ścieżki biegną przez runo

Dziennik. Zabiegi

Lekarz wyszedł zapalić

Dziennik. Środek niczego

Ile razy wyobrażałem sobie, że siadam i zapisuję ostatnie dni, prowadzę dziennik i kiedy już odsuwałem sobie krzesło przed komputerem, już planowałem pierwsze zdanie, opadała na mnie niechęć tak silna, tak dojmująca, że zaraz wracałem do robienia czegoś zupełnie innego, równie nieważnego jak pisanie dziennika