Za konserwatywną rewolucję! – toast wzniesiony przez pułkownika Wendta przywodzi na myśl od razu te perły intelektualnej publicystyki sprzed jakichś piętnastu laty, kiedy prawicowi intelektualiści prześcigali się w wizjach konserwatywnej IV Rzeczypospolitej
Decyduję się na Jeanne Mammen, sąsiadkę Marleny Dietrich z cmentarza w okolicach Korso Południowo-Zachodniego
(Max Liebermann, Córka artysty Käthe czytająca w fotelu, 1893/1895,
National Gallery of Art, Waszyngton D.C.)
Zdarzają się bowiem takie momenty w życiu, że aby samemu nie eksplodować, należy oglądać filmy, których producenci ostrzegają napisem seks, przemoc, wulgaryzmy.
Bardzo niewiele Berlina jest w tym dzienniku.
Atrakcja drugiej kategorii, przy której sprzedają parówki.
Ciągle czmycha za mur spotykać się ze wschodnimi literatami.
(Fragment jednego z nagrobków na cmentarzu Stubenrauchstraße w Berlinie)
Tego roku wszyscy płyną na Papuę.
Pana kawa nabiera kompleksowości, mówi barista w kawiarni, gdzie zamiast kawy sprzedają wyjątkowość.
Jakaś dziewczynka wręcza naszemu Dziecku flagę. Oboje nie mówią, co ułatwia porozumienie.
Dali mi taki piękny ołówek, że żal nie zapisywać.
<a …
Kwiat to jest jedynie kwiat, a w życiu jest najciekawsze życie.
Widać wszystkich grafomanów B. zmusza do epatowania hedonizmem.
Dz Urz 