Olga Gitkiewicz, Nie hańbi, Dowody na Istnienie 2017

Brakuje na stronach tej książki przypomnienia, że rolę Żyrardowów przejęły dzisiaj fabryki Bangladeszu, które są na tyle od nas odległe, że udajemy, że ich nie ma.

Piotr Lipiński, Bierut. Kiedy partia była bogiem, Czarne 2017

(Pomnik Bieruta w Lublinie, odsłonięty w 1979 r.)

Barbara Seidler, Pamiętajcie, że byłem przeciw. Reportaże sądowe, Czarne 2017

Po co to, skoro codzienne szmatławce na pierwszej stronie już wydają wyrok, wiedząc lepiej?

Marcin Kącki, Poznań. Miasto grzechu, Czarne 2017

Do listy lektur: „Wiersze zebrane” Stanisława Barańczaka.

Ewa Winnicka, Był sobie chłopczyk, Czarne 2017

Czytam ją tak jakby to był opis niezwykłych rytuałów jakichś nieznanych plemion.

Margo Jefferson, Negroland. Zapiski z życia afroamerykańskich elit, WAB 2017

(Denise, siostra autorki, przegląda się w lustrze)

Ziemowit Szczerek, Międzymorze, Czarne 2017

Bez Zachodu nie ma dla nas zbawienia.

Jarosław Mikołajewski, Terremoto, Dowody na Istnienie 2017

Jesteśmy dziećmi Antygony, czy nie?

Remigiusz Ryziński, Foucault w Warszawie, Dowody na Istnienie 2017

(Michel Foucault w Uppsali, przed 1959)

Aleksandra Lipczak, Ludzie z Placu Słońca, Dowody na Istnienie 2017

Patrz jak to jest napisane! – chciałbym w takich wypadkach podzielić się swoją zazdrością.

Michael Herr, Depesze, Karakter 2016

Coś niesamowitego, te małe śmigłowce to była najpiękniejsza rzecz, jaka latała po Wietnamie (…), wisiały sobie nad bunkrami jak osy nad gniazdem. Seks normalnie.

Krzysztof Varga, Langosz w jurcie, Czarne 2016

czy wstawić ją w biblioteczce do działu reportażu czy koło Lucyny Ćwierczakiewiczowej?

Piotr Lipiński, Cyrankiewicz. Wieczny premier, Czarne 2016

Kilka milionów Polaków to Cyrankiewicze.

Filip Springer, Miasto Archipelag, Karakter 2016

Gra przecież toczy się o zrozumienie zjawisk fizycznych, które dziwnym trafem okazują się być również metafizyczne.

Paolo Rumiz, Legenda żeglujących gór, Czarne 2016. Apeniny

Włochy nie istnieją, są tylko wyobrażeniem.

Paolo Rumiz, Legenda żeglujących gór, Czarne 2016. Alpy

Opisuje kataklizm, który się staje, a którego nie zauważamy, bo używamy już tylko czasu teraźniejszego bez pamięci i bez przyszłości.

Paweł Reszka, Chciwość, Czerwone i Czarne 2016

Żeby być okrutnym – opowiada o tym „Chciwość” Reszki – wcale nie trzeba dokonywać krwawych zbrodni.

Piotr Nesterowicz, Każdy został człowiekiem, Czarne 2016

Skoro „Cudowna” była cudowna, czemu tym razem miałoby być gorzej?

Artur Domosławski, Wykluczeni, Wielka Litera 2016

Ta dziewiętnastowieczna wiara, że uratuje nas naród albo państwo, w świecie, który zupełnie już nie przystaje do tamtego modelu, w którym problemy stają się globalne i nie uznają granic.