O mitach

Rytuał jest upamiętnieniem mitu.

Dz.U. Pictures presents „Mandarynki”

Happy endy w tego typu filmach, jeśli już się zdarzają, są zwykle połowiczne. Logika watażków jest jednak nieubłagana

Piotr Szarota, Wiedeń 1913, słowo/obraz terytoria 2013

Sto lat temu babcia Zosia, najstarsza osoba, którą znałem, miała rok. Ale to działo się zupełnie gdzie indziej, pod innym cesarzem

Yaffa Eliach, Chasydzkie opowieści z czasów Holokaustu, Nomos 2013

Te chasydzkie opowieści to opowieści tych, którym udało się przetrwać spośród sześciu milionów. Dlaczego właśnie im? Czy kilka osób w tym bezimiennym tłumie stanowić może jakikolwiek dowód na dobroć Boga?

Peter Englund, Piękno i smutek wojny, SIW Znak 2011

Pozwala dopisać historie nazwiskom z tabliczek na cmentarzach Beskidu Niskiego albo Wyżyny

Christopher Allmand, Wojna stuletnia, Wyd. UJ 2012

Przeszło sześćset lat daje dobrą perspektywę do ocen

Michael S. Neiberg, Taniec furii, Wyd. UJ 2013

Sto lat temu urządziliśmy sobie w Europie Rwandę

Niedoczytania (odc. 2)

Gdzie przemoc usprawiedliwia się jakimiś teoriami, nieuprawnionymi twierdzeniami o tym, po której akurat stronie czuwa Bóg i Matka Boska.

Dz.U. Pictures presents „Cyrk Columbia”

„Cyrk Columbia” próbuje pokazać genezę wojny w skali mikro, w małym hercegowińskim miasteczku, jak z „Rancza”. Rozbudzający się nacjonalizm jest dla jego mieszkańców pretekstem dla wyrównania własnych rachunków: z zazdrości, z zawiści, z zadawnionych waśni.

Starych kobiet wyznania

„Wojna nie ma w sobie nic z kobiety” przypominała mi widok przez celownik czołgu w „Libanie”.

Niezbrodnia

Nieważne już, że w Nangar Khel sześć czarnych worków, w tym dwa w rozmiarze es.

P. Souza, Prezydent Obama podziwiający egzekucję Osamy bin Ladena, fot. cyfrowa, 2011

Na ekranie właśnie głowa została oddzielona od reszty korpusu tak realistycznie, że aż Hillary zrobiło się niedobrze. Natomiast pan Fotograf kazał przybrać pozy poważne, nie popadać w śmieszność.

Jest tak piękny słoneczny dzień. Czytania ciąg dalszy.

Życie cudzych dzieci kosztuje kilogram cukru

Jest taki piękny słoneczny dzień

To ponad-współczucie daje się odczuć w języku, którym Engelking pisze o śmierci, języku antropologa lub filozofa, a nie historyka.

W poniedziałkowe poranki autor bloga bywa cyniczny

Kiedy już Szymon z Cyreny powrócił z pola, zastał w domu lej po bombie. Niestety nie udało mu się ustalić, czy to pociski dżamahiriji, czy to świt Odysei.

Z gier i zabaw międzynarodowych: domino

Zwłaszcza tam, gdzie George W. Bush kogoś nie lubił: tam miała gościć demokracja. Nie udało się.

Końce. Joanna

głupotą są wielkie kwantyfikatory w odniesieniu do narodów

Numer 30: „Kucharze historii” (albo: Patetycznie, apetycznie)

A najdzielniej biją króle, a najgęściej giną chłopy

Numer 24: „Liban”

„Liban” zdziera z wojny całą otoczkę idealistyczną, metafizyczną, heroiczną

Świeża porcja prozy (9)

my – w swoich fotelach – spokojnie łakniemy krwi

Jarosław I. i broń masowego rażenia

Leżymy rozpłaszczeni na bagnie przez dwanaście godzin, bez jedzenia, podrzemując w przerwach

sławny psychiatra i bioenergoterapeuta ujęty

Był dzieckiem ponurego wschodnioeuropejskiego nacjonalizmu, który każe sąsiadów ładować o świcie na ciężarówki i wywozić do pobliskiego lasu. strzały o poranku. romantyzm ludobójstwa.

sarajewska werona (4.05.2008)

to wszystko co stara się ocalić przed śmiercią pamięć

Byliśmy w kinie kolejny raz (01.02.2007)

Mężczyźni bawią się w wojnę.
Kobiety muszą po niej posprzątać.

Notatki z końca grudnia ubiegłego roku, część 2

Srebrenica przypomina mi o lesie w Krępcu

Autor bloga doznaje wstrząsu w dziale dziecięcym pewnej księgarni

Pokoloruj dziecko czołg