Kroniki zarazy (13)

M. ma rację: wciąż mówimy o zarazie, wszystko nam się kojarzy. Nawet podróż to podróż do kresu nocy.

Kroniki zarazy (12)

wieczór, wychodzi biegać, latarnie świecą, domy – co można powiedzieć o domach, miasto jest bezludne, tylko w myślach wciąż noszą ciała.

Kroniki zarazy (11)

Najokrutniejszy miesiąc to kwiecień – zwykłem cytować Eliota na początek. Najgorszy miesiąc to marzec – mówi Dziecko.

Kroniki zarazy (10)

jestem czarnoskórą dziewczynką, lecę do Hiszpanii

Kroniki zarazy (9)

Dziś to my jesteśmy w łodzi. Bóg śpi

Kroniki zarazy (8)

Jak się nazywa klaustrofobia, jeśli zamknięty jesteś w państwie, a nie w windzie?

Kroniki zarazy (7)

W taką niedzielę poszlibyśmy do kawiarni: cóż, nie ma ich.

Kroniki zarazy (6)

Pierwsze objawy szaleństwa u pracujących zdalnie.

Kroniki zarazy (5)

Jaki dziś dzień? – spytała A. Nie pamiętałem.

Kroniki zarazy (4)

Warto było jesienią smażyć dżemy a nie udawać literata

Kroniki zarazy (3)

Tej zimy Bergamo stało się Oranem. Kto lub co wybiera miasta na zatracenie? Myślę o funikularze i o diabelskim młynie, i o kawie przy katedrze, o salonie opasek do włosów, pizzy na grubym cieście i słodkościach z polenty.

Kroniki zarazy (2)

Nie zdołam się przyjrzeć i mówię do widzenia, jakby to było coś pewnego, że jeszcze tu wrócę.

Kroniki zarazy (1)

W naszym mieście pojawiają się nastroje apokaliptyczne.