Kroniki zarazy (12)

wieczór, wychodzi biegać, latarnie świecą, domy – co można powiedzieć o domach, miasto jest bezludne, tylko w myślach wciąż noszą ciała.

Kroniki zarazy (11)

Najokrutniejszy miesiąc to kwiecień – zwykłem cytować Eliota na początek. Najgorszy miesiąc to marzec – mówi Dziecko.

Kroniki zarazy (10)

jestem czarnoskórą dziewczynką, lecę do Hiszpanii

Kroniki zarazy (9)

Dziś to my jesteśmy w łodzi. Bóg śpi

Kroniki zarazy (8)

Jak się nazywa klaustrofobia, jeśli zamknięty jesteś w państwie, a nie w windzie?

Kroniki zarazy (7)

W taką niedzielę poszlibyśmy do kawiarni: cóż, nie ma ich.

Kroniki zarazy (6)

Piątek Pierwsze objawy szaleństwa u pracujących zdalnie. Liczenie płatków w kwiatkach na kuchennym oknie. Wspinanie się ludzikami lego po ekspresie … Więcej

Grzegorz Piątek, Najlepsze miasto świata

Na pewno jest więc jakiś powód dla którego jednak nie zaorali

Hanna Bieniaszkiewicz, Architektura secesyjna w Lublinie

z książki o architekturze przeziera ta melancholia prowincji-nocy, gdzieś na uboczu wielkiej mapy Imperium

Kroniki zarazy (5)

Jaki dziś dzień? – spytała A. Nie pamiętałem.

Stephen Ellcock, All Good Things

Dopiero teraz dostrzegam, że obrazy – nawet najpiękniejsze, choć koją doskonale – nie zastąpią ludzi, czułości wobec nich.

Kroniki zarazy (4)

Warto było jesienią smażyć dżemy a nie udawać literata

Kroniki zarazy (3)

Tej zimy Bergamo stało się Oranem. Kto lub co wybiera miasta na zatracenie? Myślę o funikularze i o diabelskim młynie, i o kawie przy katedrze, o salonie opasek do włosów, pizzy na grubym cieście i słodkościach z polenty.

Kroniki zarazy (2)

Nie zdołam się przyjrzeć i mówię do widzenia, jakby to było coś pewnego, że jeszcze tu wrócę.

Kroniki zarazy (1)

W naszym mieście pojawiają się nastroje apokaliptyczne.

Ernst Ludwig Kirchner, The Artist as Photographer

W końcu ów Francuz i Kirchner – zdarzyło się – byli tą samą osobą.

Dziennik. Przeoczenia

Zaraz przeoczę siebie, że się urodziłem.

Katalog zabytków sztuki w Polsce, Powiat Radzyński

trudno wyzwolić się spod wzroku żydowskiego starca

Dziennik. Opowieści pustego mieszkania

W naszym mieszkaniu mieszka wiewiórka – pisze babcia swoimi pięknymi literkami

Ian Bostridge, Podróż Zimowa Schuberta. Anatomia obsesji

Nie udało im się spojrzeć w obiektyw pierwszych aparatów, nieśmiertelność zapewnić im miał sprawny portrecista.

Rainer Maria Rilke, Listy do Merliny i jej syna Balthusa

Życzę Ci niedzieli, która Cię pokocha

Dziennik z podróży w czasie zarazy

Biała linia brzegu odcina się od morza i lasu. Gdzieś widziałem już Lokrum, z mojego hotelu. Wyspę Umarłych.

Dziennik. Koniec lutego, inwentaryzacja

Najpierw musi być papież. Potem bombonierki

Jarosław Marek Rymkiewicz, Zachód słońca w Milanówku / Koniec lata w zdziczałym ogrodzie

Wszyscy umrzemy, wszyscy umrzemy, ludzie i zwierzęta – chciałbym dopisać – poeta pamięta.

Mirosław Tryczyk, Drzazga. Kłamstwa silniejsze niż śmierć

studiując dziedzictwo myśli narodowej

Dziennik. Znikanie

W sobotę już go nie ma.

Symfonia Fabryki Ursus

Koniec historii nadpłynął nad te okolice dosyć niespodzianie

Dziennik. Rozmowa w katedrze

Nadchodzi kres (zawiera praktyczne porady jak przetrwać w czasach ostatecznych)

Sylvia Plath, Dzienniki 1950-1962

intelektualnie żyłem tej zimy jak warzywo

Dziennik. Gmatwaniny

Czy jesteś szczęśliwy? – to w ogóle nie jest pytanie.

Edward Hopper’s Maine

Epoka, w której żyję, jest moją epoką tęsknoty za morzem.

Marianne i Leonard. Słowa miłości

Jeśli nazywają te wersy pornografią, to jest to pornografia najcudowniejsza.

Kłamstewko

To nie choroba zabija, ale strach przed nią

Kono Sekai no Katasumi ni

Nie chcemy słuchać cudzych historii. Wyjątkowość cierpienia zawsze jest nasza.

Dziennik. Majonez Sylvii Plath

„na majonez żółtej oliwy z żółtym żółtkami i białego cukru z białymi białkami na bezy, żółtego masła na żółty krem budyniowy, i tak bez końca”

Wiatr wschodni

Lej, który powstanie zamiast tego kraju, nadal będzie nazywany Polską. Zagraniczne delegacje stojąc na specjalnym podeście będą wrzucać kwiaty. Może ktoś z naszego losu wyciągnie morał, bo my już nie.

Piwnica / Cudowne

odkryłem tej nocy, że potrafię przypomnieć sobie siebie wtedy.

Dziennik. Na koniec stycznia

Wszystko mija i świat mija – podśpiewuje Dziecko jakby się z lubelskim pesymizmem urodziło.

Dziennik. Brak światła

Wtem rozumiem, że to od oka, od niego światło (jak u Kawafisa), jeśli spojrzysz rozjaśniają się twarze, pobłyskuje drzewo.

Dziennik. Czekanie na wybuch Betelgezy

Byliście już na szkoleniu ze spieniania?

Julia Boyd, Wakacje w Trzeciej Rzeszy

Złotą jesienią 1927 roku w Heidelbergu Jarosław ulega zachwytowi niemiecką poezją (uwielbia wówczas Stefana George’a), niemieckim średniowieczem (miasto nad Neckarem leży w kotlinie, wyobraźcie sobie ten poetycki krajobraz) oraz – może to jest zresztą kluczowe – niemieckim ciałem.

Dziennik mediolański (3)

Zawsze w życiu piękno jest pojedyncze.

Robert Musil, Niepokoje wychowanka Törlessa

Przychodził zresztą tam jeden profesor, powstaniec, który w ogóle sugerował zbiorową tomografię, która pozwoliłaby dostrzec odpowiedni przerost płata czołowego.

Dziennik mediolański (2)

Flora pozwala sobie robić zdjęcia, gdy tylko pan strażnik wzrok spuszcza z jej białego ciała.

Dziennik mediolański (1)

Wprawdzie nie napotkali dziewcząt podających sorbet, ale nęciły ich zapachem świetliste wnętrza perfumerii. Oczekiwały w sklepach gotyckie madonny i polinezyjskie bóstwa