tu był tybet
ale jest made in china
(decyzja o olimpiadzie w pekinie wywołała cichutką krytykę. bądź co bądź krew na placu w centrum miasta zdążyła już wyschnąć, a kto inny – jak nie producent butów, laptopów, mówiących lalek, podkoszulek z che guevarą i świętym franciszkiem, telefonów, długopisów, jednym słowem: wszystkiego – jest godzien organizować największy festyn naszych czasów. podobnie z dalajlamą i jego górskim krajem, którego los nie obchodzi nawet papieża. realpolitik is real. wszyscy kupujemy przecież te pieprzone buty, laptopy, mówiące lalki itd. papież pewno też, tudzież prezydenci, premierzy, gwiazdy estrady, wreszcie: sportowcy. co więcej, precedens: olimpiada w berlinie – o czym świadczy leni riefenstahl – całkiem była udana. dziarsko sportowcy salutowali na sposób rzymski, choć nie musieli nawet kupować butów, laptopów, mówiących lalek, itd. z napisem made in germany albo made in third reich. będzie więc to kolejna ironiczna olimpiada, gdzie szumne zapowiedzi o pokoju i jedności, władza ludowa wcieli w życie w laogai (takie KL oczywiście made in china) i w lhasie. dlatego też nie dziwię się niejakiemu p. nurowskiemu, który wszelkie niesportowe gesty sportowców uznaje za obelżywe dla idei olimpijskiej, a jakże miłą sercu ludowej władzy postawę pełnej akceptacji, akceptuje wiedziony poczuciem, że dzięki temu idea spotka nowych sponsorów. bo w końcu nie chodzi o jakichś śmiesznych mnichów w czerwonych szmatach, ba nie chodzi nawet o szybciej, wyżej, dalej, chodzi wyłącznie o wdzięczność dla czołowego producenta butów, laptopów, mówiących lalek itd.)
Dz Urz 