dziennik 60/22

Wszyscy, z którymi rok temu bawiłem się w poezję, wydali swoje tomiki. Nie zamknąłem zapisków, to też jakiś sukces.

Naprzeciw: pięć jasnych peonii, kilogram czereśni, rubinowa herbata z granatu i malin, słoneczny promień zachwytu.

W notatkach telefonu zapisuję własną pieśń świętojańską: O łaskiś pełna, ścięłaś mi głowę, o Salome, o Salome!

Tylko chwilowe, tylko punktowe, zupełnie nieuchwytne. Wpis o sz.