Wrzesień. Powrót.

Nie odczuwam potrzeby pisania. Siedzę na syntetycznej górze. Sztuczne oddychanie. Nieciekawy życiorys urzędnika.

Przecież wiem, że są te cudne manowce. Ale one tam, ja tu.

Teraz oblepia nas Wa.

Napisane przez kozmo

Dodaj swój komentarz...

Wprowadź swoje dane lub kliknij jedną z tych ikon, aby się zalogować:

Email (Adres nie będzie widoczny)

Podpis

Witryna internetowa

Komentujesz korzystając z konta WordPress.com. ( Wyloguj / Zmień )

Komentujesz korzystając z konta Twitter. ( Wyloguj / Zmień )

Komentujesz korzystając z konta Facebook. ( Wyloguj / Zmień )

Połączenie z %s

%d blogerów lubi to: