Eschatologia epoki brązu

Gdzie jest linea gialla (patrz włoskie stacje kolejowe), za którą nie należy przechodzić?

Introwertyczny podglądacz cudzych żyć, to mógłbym być ja

Archeologia meteorologii

Odnaleźć rodzaj hipermagdalenki

Tak hermetyczny, że nie znajduję słowa, żeby się za nie uchwycić

znów modna jest broda Jezusa

pociąg do latarni morskich jest oznaką melancholii

Wizje świętej Tiffany-Blandine

W Wigan wcale nie ma mola

I dlatego właśnie nikt nie wysyła sygnałów z Andromedy, dlatego wszechświat jest pusty albo będzie pusty, gdy nasza iskra już zgaśnie

o czym nie śniło się rządowym analitykom

Gdy się człowiek robi starszy

Bronię wyobraźni przed twardym stąpaniem po ziemi.

Pasują do lat czterdziestych, kiedy odczuwasz już przegraną albo wygraną

Kto zapisuje na listę ofiar?

Przywrócić światu Różę

Rybacki realizm magiczny

Jeśli dostrzegasz za dużo zła, duże zło łatwo ulega relatywizacji. To właśnie o tym jest ta książka.

Są wyklejanek spadkobiercami memy

Jeszcze nie zginęła

Boża iskra i egzotyczne archipelagi

„Tak, prawie wszystko jest już tam”

Przygnębiające plażowanie

Baśń z jedenastego piętra

„Wydmuchrzyce szepcą za mną”

O zazdrości

Uważam zbiór Paley za rzecz fenomenalną, a od roku siedzę głównie w północnoamerykańskiej prozie, więc wiem, o czym mówię.

jeszcze parę stron, jeszcze kilka ku.ew

„Małe pająki” są dziełem ironicznym, a nawet autoironicznym

portret człowieka w kryzysie

pijąc herbatę z emaliowanego kubka